پروژه دانشجویی پایان نامه سازمان جهانی کار تحت word دارای 81 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد پروژه دانشجویی پایان نامه سازمان جهانی کار تحت word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه دانشجویی پایان نامه سازمان جهانی کار تحت word
مقدمه
سازمان بین‌المللی کار در تاریخ اجتماعی
ساختار سازمان بین‌المللی کار (4)
نگاهی به کنفرانس بین‌المللی کار
کمیسیون بررسی استانداردها
سابقه رژیم در کمیسیون بررسی استانداردها
گزارش کمیته متخصصین مبنای تصویب پارگراف ویژه
سیاست رژیم در کنفرانس بین‌المللی کار
تشکل‌های کارگری رژیم از نگاه سازمان بین‌المللی کار
فریب تبلیغات رژیم را نخوریم
تشکل‌های کارگری در جمهوری اسلامی
سابقه تشکیل شوراهای اسلامی کار
شوراهای اسلامی کار
انجمن‌های اسلامی
قرادادهای موقت
گزارش کمیته متخصصین
نخستین کنفرانس های بین المللی درباره مسائل کار
کنفرانس برلن سال 1890 :
خط مشی کارگران در دوران جنگ :
موفقیت ها و مشکلات آغاز کار
رابطه سازمان بین المللی کار و سازمان ملل متحد:
ارگانهای سازمان بین المللی کار :
گفتار پایانی
منابع :
مقدمه :
به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی کارگر و به منظور آشنایی با سازمان بین‌المللی کار و کنوانسیون‌های بین‌المللی در زمینه کار و همچنین ترفند‌های رژیم در سطح بین‌المللی، تلاش می‌کنم مواردی را با توجه به بضاعت اندکم با هموطنان عزیز و به ویژه آنان که دل در گرو رهایی طبقه کارگر و همه زحمتکشان ایرانی دارند، در میان بگذارم
بخش اول : تاریخچه سازمان بین‌المللی کار و نحوه کار آن (1)
ریشه تشکیل سازمان بین‌المللی کار را می‌بایستی در تحولات اجتماعی قرن نوزدهم اروپا و آمریکای شمالی جست. انقلاب صنعتی توسعه اقتصادی خارق‌العاده‌ای را در این کشورها باعث شد. اما این توسعه رنجهای غیرقابل تحملی را به کارگران و زحمتکشان این کشورها تحمیل کرد که منجر به شورش‌های متعدد اجتماعی شد. ایده تشکیل یک سازمان بین‌المللی برای تدوین مقررات و معیارهای جهانی در زمینه حقوق کار، به اوایل قرن نوزدهم و در نتیجه‌ی نگرانی‌های اقتصادی و اخلاقی به وجود آمده از بهای انسانی «انقلاب صنعتی» بر می‌گردد. در سال 1818، یکی از صاحبان برجسته و دور اندیش صنایع انگلیسی به نام روبرت اوئن(1771-1853) از ایده تدوین یک رشته مقررات پیشرفته در زمینه کار و اجتماع حمایت به عمل آورد. چند دهه بعد، یکی از صاحبان صنایع فرانسوی به نام دانیل لوگراند(1783-1859)، دست به دامان دولت‌های اروپایی شد و از آن‌ها خواست تا برای تدوین یک مجموعه قوانین بین‌المللی در مورد شرایط کار اقدام کنند. در اواخر این قرن کارگران متشکل، در کشورهای صنعتی، یک قدرت جدید را تشکیل داده و حقوق دمکراتیک خود را طلب می‌کردند. در همین حال نهضتی فراگیر برای بهبود شرایط کار در این کشورها به وجود آمده بود
پیش زمینه تاریخی سازمان بین‌المللی کار، حاصل یک صد سال بحث و مناظرات و ابتکارات روشنفکرانه از سوی شخصیت‌های برجسته، انجمن‌های داوطلب، دولت‌ها و جنبش های سیاسی و اجتماعی، می‌باشد. اولین نتایج عملی و برجسته این تلاش‌ها تشکیل «انجمن بین‌المللی برای حفاظت قانونی از کارگران» در سال 1901 بود. محل این انجمن که در واقع هسته اولیه سازمان جهانی کار بود در شهر بال سوئیس قرار داشت
در سطح ملی، در دو دهه آخر قرن نوزدهم، مجموعه قوانین اجتماعی دولت آلمان، اولین نمونه در حمایت از حقوق کارگران بود
در سال 1905-1906 دولت سوئیس کنفرانس تکنیکی و دیپلماتیکی را در شهر برن سازمان داد که منجر به تصویب اولین کنوانسیون‌های بین‌المللی در زمینه کار شد. اولی تعدیل کار شبانه زنان و دیگری حذف استفاده از فسفر در صنایع کبریت سازی بود
در دوران جنگ جهانی اول، در خلال برگزاری چندین گردهمایی بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری، از ایده و ابتکارات شخصیت‌ها و رهبران برجسته کارگری حمایت به عمل آمد. این افراد خواستار اختصاص یک فصل اجتماعی از «موافقت‌نامه صلح» به تهیه حداقل استانداردهای بین‌المللی مربوط به کار و ایجاد دفتر بین‌المللی کار بودند
این ایده در خلال مذاکرات پاریس پذیرفته شد و اساسنامه (2) سازمان جهانی کار بین ژانویه و آوریل 1919 توسط کمیسیون بین‌المللی کار، تشکیل شده بر اساس «قرارداد ورسای»، نوشته شد. این کمیسیون، توسط کنفرانس صلح ایجاد شده و تحت ریاست ساموئل گومپرز رییس فدراسیون کارگری آمریکا و متشکل از نمایندگان 9 کشور بلژیک، کوبا، چکسلواکی، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، لهستان، انگلستان و ایالات متحده آمریکا بود. به این ترتیب سازمان سه جانبه و منحصر به فرد بین‌المللی کار تشکیل شد. نکته قابل تأمل آن که دولت آمریکا در سال 1934 و در زمان ریاست جمهوری فرانکلین روزولت به این سازمان پیوست در حالی که هنوز به عضویت «جامعه ملل» درنیامده بود
اساسنامه سازمان بین‌المللی کار بخش سیزدهم معاهده ورسای را تشکیل می‌دهد. این اساسنامه حاوی 40 ماده می‌باشد. هارولد باتلر انگلیسی و ادوارد فیلان ایرلندی، رؤسای بعدی سازمان بین‌اللملی کار، مؤلفان متن انگلیسی پیش نویس این اساسنامه هستند
با توجه به اساسنامه سازمان بین‌المللی کار، میتوان گفت که سه دلیل عمده باعث تأسیس این سازمان بین‌المللی درخلال کار کنفرانس پاریس شد
انگیزه اول که به نوعی از آن به عنوان انگیزه انسانی نام برده می‌شود، یافتن راه حلی برای برطرف کردن شرایط بسیار دردناک کارگران که به سختی استثمار می‌شدند، بود. این نگرانی در مقدمه اساسنامه سازمان بین‌المللی کار به روشنی بیان شده است
دومین انگیزه، بی شک سیاسی بود. بعد از جنگ جهانی اول و پیروزی انقلاب اکتبر در روسیه و با توجه به رشد صنعت در کشورهای مختلف، تعداد کارگران صنعتی افزایش روزافزونی یافته و اگر به وضعیت آن‌ها رسیدگی نمی‌شد، هر آن امکان وقوع انقلاباتی از آن دست که پیشتر مارکس و انگلس پیش‌بینی کرده بودند، می‌رفت. در مقدمه اساسنامه سازمان بین‌المللی کار به روشنی روی این حقیقت تکیه شده که بی عدالتی «چنان نارضایتی را دامن می‌زند که صلح و هماهنگی جهانی به خطر می‌افکند.»
انگیزه سوم را میتوان از جنبه اقتصادی مورد بررسی قرار داد. به دلیل این که هر گونه اصلاحات اجتماعی به خاطر تأثیرات گریز ناپذیرش بر روی میزان تولید، می‌توانست صنایع کشوری را که در حال اصلاحات بود، در مقایسه با رقبا در وضعیت ناگواری قرار دهد، این مهم در اساسنامه سازمان بین‌المللی کار به شکل «عدم تدوین قوانین کار انسانی در هر کشور مانع تحقق تلاش ملت‌هایی می‌شود که می‌خواهند وضعیت کارگران کشورشان را بهبود بخشند»، گنجانده شد
شرکت کنندگان در کنفرانس صلح پاریس، دلیل چهارمی را نیز به دلایل فوق اضافه کردند و آن توجه دادن به نقش فعال و مؤثر کارگران در صحنه‌های نبرد و همچنین کار در صنایع در دوران جنگ بود. این ایده در اساسنامه سازمان بین‌المللی کار تحت عنوان : «یک صلح جهانی پایدار تنها بر مبنای عدالت اجتماعی بنیان گذاشته می‌شود»، مورد توجه قرار گرفت
اولین کنفرانس بین‌المللی کار در اکتبر 1919 در شهر واشنگتن آغاز به کار کرد و سپس از تابستان 1920 در شهر ژنو مستقر شد
سازمان بین‌المللی کار از همان روزهای آغاز به کار دارای شخصیتی جدای از دیگر نهادهای تشکیل دهنده جامعه ملل بود. هنگامی که در آغاز کار، «جامعه ملل» با مشکلا ت قابل توجهی دست و پنجه نرم می‌کرد، سازمان بین‌المللی کار از طریق برقراری گفتگوهای سازنده بین وزرای کار کشورهای مختلف و اتحادیه‌های کارگری و کارفرمایی، در دوران ریاست آلبرت توماس دبیرکل استثنایی این سازمان بود، موفق به تدوین و تصویب 9 کنوانسیون و 10 توصیه نامه در خلال سال‌های 1919-1920 شد
آلبرت توماس یکی از اعضای دولت فرانسه در زمان جنگ و علاقمند به مسائل اجتماعی بود. او از بدو تأسیس تا سال 1932 اداره این سازمان نوپا را به عهده داشت
پس از درگذشت آلبرت توماس، هارولد باتلر که پیشتر معاونت او را به عهده داشت به جانشینی او انتخاب شد. دوران ریاست باتلر با بحران عمیق اقتصادی و بیکاری شدید ناشی از آن همراه بود. این بحران‌ها باعث ایجاد درگیری های شدید بین اتحادیه‌های کارگری و کارفرمایی به ویژه در زمینه کاهش ساعت کار شده بود و از آنجایی که سازمان بین‌المللی کار یک نهاد سه جانبه می‌باشد، توفیقی در پیشبرد امور حاصل نمی‌شد
سازمان بین‌المللی کار در دوران 40 ساله اولیه فعالیت خود، بخش اعظم انرژی خود را روی تدوین و تصویب استانداردهای جهانی کار قرار داده بود. در یک دوره بیست ساله از 1919 تا 1939 میلادی 67 کنوانسیون و 77 توصیه نامه به تصویب این سازمان رسید
اولین کنوانسیون در سال 1919 به تصویب رسید. این کنوانسیون هشت ساعت کار روزانه و 48 ساعت کار هفتگی را مقرر می‌دارد
در سال 1939 هارولد باتلر استفعا داده و جان وینان آمریکایی جانشین او شد. در ماه آگوست 1940 وضعیت سوئیس در قلب اروپای در جنگ، باعث شد که دبیرکل جدید، سازمان بین‌المللی کار را به مونترال کانادا انتقال دهد
در سال 1941 ادوارد فیلان که نقش مهمی در نگارش اساسنامه سازمان بین‌المللی کار داشت، به ریاست این سازمان رسید
او در سال 1944 یک بار دیگر و در خلال جنگ جهانی دوم و روزهای پرآشوب آن، نقش مهمی را در برگزاری کنفرانس بین‌المللی کار در شهر فیلادلفیا و مصوبات تاریخی آن به عهده گرفت. این کنفرانس موفق به تصویب بیانیه مهمی در 5 فصل شد که به «بیانیه فیلادلفیا» معروف است و به عنوان ضمیمه اساسنامه سازمان بین‌المللی کار از آن یاد می شود. اهمیت این بیانیه تا آن‌جاست که از آن به عنوان یک الگو برای تهیه منشور سازمان ملل و اعلامیه جهانی حقوق بشر استفاده شد
«بیانیه فیلادلفیا» روی موارد زیر به عنوان اصول اساسی تأکید میکند
-کارگر یک کالا نیست
-آزادی بیان و انجمن برای پیشرفت پایدار ضروری هستند -فقر در هر کجا خطری است برای خوشبختی -تمامی احاد بشر، فارغ از نژاد، عقیده یا جنس می‌بایستی از امنیت اقتصادی و فرصت‌های برابر برای نیل به رفاه مادی و رشد معنوی با حفظ آزادی و شئون انسانی، برخوردار باشند
این بیانیه همچنین برای تضمین سهیم شدن عادلانه همه مردم در بهره مندی از پیشرفت، روی تنظیم درآمدها و حداقل دستمزد، تنظیم ساعات کار و دیگر اقدامات حمایتی در محیط کار و شناسایی حق پیمانهای جمعی، گسترش تأمین اجتماعی و برخورداری از مراقبت‌های بهداشتی و درمانی، تغذیه مناسب، مسکن و ; تأکید میکند
پس از جنگ جهانی دوم سازمان بین‌المللی کار وارد دوران جدیدی از فعالیت‌های خود شد. انتخاب دیوید مورز آمریکایی در سال 1948، به عنوان دبیرکل همراه با توسعه و بازسازی اقدامات سازمان جهانی کار در ارتباط با استانداردهای کار و همچنین راه اندازی برنامه های همکاری تکنیکی بود. کنوانسیون های تصویب شده بعد از جنگ جهانی دوم بیشتر روی حقوق بشر(آزادیهای سندیکایی، حذف کار اجباری و تبعیض) و همچنین موارد بیشتری تکنیکی کار متمرکز بود. در سال 1948 کنوانسیون پایه‌ای شماره 87 در ارتباط با آزادی های سندیکایی (انجمن‌ها) با هدف شناسایی کامل حق کارگران و کارفرمایان برای برپایی آزاد و مستقل تشکیلات‌هایشان، تصویب شد
طی بیش از 5 دهه یک کمیته سه جانبه در ارتباط با اجرای کنوانسیون آزادیهای سندیکایی، بیش از دو هزار مورد را به منظور ارتقا و اجرای کامل این اساسی ترین و دمکراتیک‌ترین حق در دنیای کار مورد رسیدگی قرار داده است. در دوران ریاست موزر که تا سال 1970 ادامه یافت. تعداد کشورهای عضو به دو برابر رسید و این سازمان چنان که پیشتر انتظار می‌رفت، خصیصه‌ای جهانی یافت
ویلفرید ژینکس یک حقوقدان مشهور انگلیسی که در نوشتن بیانیه فیلادلفیا همکاری کرده بود از سال 1970تا 1973 اداره این سازمان را به عهده گرفت. وی معمار اصلی روش ویژه رسیدگی به شکایات رسیده در ارتباط با نقض آزادی های سندیکایی می‌باشد. وی به خاطر حاد شدن جنگ سرد و رقابت‌های بین‌شرق و غرب موفقیت چندانی کسب نکرد
پس از مرگ ژینکس، فرانسیس بلانشارد فرانسوی که سال‌ها در بخش های مختلف سازمان بین‌المللی کار فعالیت داشت به دبیرکلی این سازمان رسید. در دوران پانزده ساله ریاست او ، سازمان بین‌المللی کار با خروج سه ساله دولت آمریکا در سال 1977 با بحران عظیم مالی(از دست دادن یک چهارم منابع مالی) روبرو شد و عدم حضور آمریکا در این سازمان با توجه به نقش مهم آن در روابط بین‌المللی، آسیب زیادی به اعتبار این سازمان وارد کرد. این خروج در اعتراض به سیاست سازمان بین‌المللی کار در رابطه با سرزمین‌های اشغالی اعراب، صورت گرفت. عاقبت بلانشارد موفق شد از طریق اتخاذ یک راه حل بینابینی(برگزاری یک نشست ویژه در ارتباط با سرزمین‌های اشغالی در کنفرانس‌های بین‌المللی)، آمریکا را متقاعد به بازگشت به سازمان بین‌المللی کار کند. در دوران ریاست وی همچنین سازمان بین‌المللی کار نقش اساسی را در تحولات لهستان به عهده گرفت. این سازمان با آوردن فشار روی دولت وقت لهستان بر پایه احترام این دولت به کنوانسیون 87 که در سال 1957 از سوی لهستان مورد پذیرش قرار گرفته بود، زمینه لازم برای حرکت جنبش همبستگی به رهبری لخ والسا را به وجود آورد
در سال 1989 مایکل هانسن، وزیر کار سابق بلژیک به عنوان مدیر کل این سازمان برای دوران پس از جنگ سرد انتخاب شد. در دوران فعالیت او اعلامیه سازمان جهانی کار در ارتباط با اصول اساسی و حقوق کار در سال 1998 تصویب شد. این اعلامیه یک بار دیگر دولت‌های عضو را موظف می‌سازد که اصول اساسی‌ای را که موضوع اصلی تعدادی از کنوانسیون های بین‌المللی است رعایت کنند. حتی اگر این دولت‌ها به کنوانسیون‌های مزبور نپیوسته باشند. این حقوق عبارتند از آزادیهای سندیکایی، شناسایی مؤثر حق بستن قرار دادهای جمعی، حذف هر گونه کار اجباری یا تبعیض در ارتباط با استخدام و اشتغال
در مارس سال 1999 خوان سوماویا اهل شیلی به دبیرکلی این سازمان رسید. او معادله جوامع آزاد و اقتصادهای آزاد تا زمانی که منافع واقعی برای مردم عادی و خانواده‌هایشان به همراه داشته باشند را به تأیید و اجماع بین‌المللی رساند. او در جهت مدرنیزاسیون ساختار سه جانبه گرایی و ارزش‌های سازمان جهانی کار فعالیت میکند
سازمان بین‌المللی کار در تاریخ اجتماعی
1818 میلادی- روبرت اوئن یکی از صاحبان صنایع انگلیسی به هنگام برگزاری «کنگره آلیانس مقدس» در شهر آخن آلمان، خواستار تدوین یک رشته مقررات حمایتی برای کارگران و ایجاد یک کمیسیون اجتماعی شد
1831-1834 میلادی- دو شورش متوالی در کارخانجات ابریشم باقی لیون به صورت خونینی سرکوب شدند
1838-1859 میلادی- یکی از صاحبان صنایع فرانسوی به نام دانیل لوگراند از ایده‌های روبرت اوئن حمایت به عمل آورد
1864 میلادی -اولین بین الملل کارگری در شهر لندن تشکیل شد
1866 میلادی- اولین کنگره بین‌المللی کارگران خواستار ایجاد مجموعه قوانین بین‌المللی در ارتباط با حقوق کار شد
1867 میلادی- انتشار اولین جلد از کتاب «سرمایه» کارل مارکس 1883-1891 میلادی- تصویب قوانین اجتماعی در آلمان (اولین قوانین اجتماعی در اروپا)
1886 میلادی- 350 هزار کارگر در شیگاگو برای دست یابی به هشت ساعت کار در روز دست به اعتصاب زدند. جنبش به شکل وحشیانه‌ای سرکوب شد. (روزکارگر)
1889 میلادی- تشکیل دومین بین‌الملل کارگری در پاریس
1890 میلادی- نمایندگان 14 کشور با هدف فرموله کردن پیشنهاداتی در زمینه حقوق کار در برلین گرد هم آمدند
1900 میلادی- در کنفرانس پاریس یک انجمن بین‌المللی برای حمایت از کارگران ایجاد شد
1901میلادی- کنفرانس برن دو کنوانسیون بین‌المللی برای ممنوعیت استفاده از ماده سفید سمی فسفر در صنایع کبریت سازی و تعدیل کار شبانه زنان به تصویب رساند
1914 میلادی- وقوع جنگ در اروپا از تصویب کنوانسیون های جدید جلوگیری کرد
1919میلادی- تولد سازمان بین‌المللی کار. اولین کنفرانس بین المللی کار 6 کنوانسیون را تدوین و به تصویب رساند. اولین کنوانسیون، ساعت کار روزانه را به هشت ساعت و هفتگی را به 48 ساعت محدود ساخت. آلبرت توماس اولین دبیرکل سازمان بین‌المللی کار شد
1925میلادی- تصویب کنوانسیون ها و توصیه نامه های تأمین اجتماعی
1926 میلادی- اولین نشست کمیته متخصصین در ارتباط با اجرای کنوانسیون ها
1930 میلادی- تصویب یک کنوانسیون جدید به منظور الغای کار اجباری
1944میلادی- تصویب «بیانیه فیلادلفیا»، تصدیق دوباره اهداف اساسی سازمان بین المللی کار 1946 میلادی- سازمان بین‌المللی کار به عنوان اولین آژانس تخصصی به سازمان ملل متحد پیوست
1948 میلادی – انتخاب دیوید مورز به عنوان دبیرکل، تصویب کنوانسیون 87 در رابطه با آزادی های سندیکایی، برنامه نیروی کار اضطراری برای اروپا، آسیا، آمریکای لاتین
1950 میلادی- گسترده شدن برنامه کمک‌های فنی سازمان ملل متحد تحرک جدیدی به همکاری با کشورهای در حال توسعه داد
1951میلادی- کنوانسیون شماره 100 پرداخت‌های برابر برای زنان و مردان را در ازای انجام کارهای با ارزش یکسان، مقرر داشت. شورای اداری سازمان جهانی کار همراه با شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل متحد، کمیسیون مشترکی را به منظور بررسی شکایتهایی که در ارتباط با نقض آزادی های سندیکایی می‌شود، تشکیل داد
1952میلادی- کنوانسیون شماره 102. کنفرانس بین‌المللی کار کنوانسیون حداقل استانداردها در ارتباط با تأمین اجتماعی را تصویب کرد
1957میلادی- کنوانسیون شماره 105 الغای کلیه اشکال کار اجباری را مقرر می‌دارد
1958 میلادی- کنوانسیون 111 حذف تبعیض در استخدام و اشتغال را مقرر می‌دارد
1960 میلادی- سازمان بین‌المللی کار، انستیتو بین‌المللی برای مطالعات کارگری را ایجاد میکند
1966 میلادی- افتتاح اولین مرکز آموزش سازمان بین‌المللی کار در تورین
1969میلادی- دریافت جایزه صلح نوبل
1974-1989 میلادی- توسعه گسترده همکاری های فنی تحت نظارت سازمان بین المللی کار در دوران دبیرکلی فرانسوا بلانشارد
1989 میلادی- نمایندگان جنبش همبستگی لهستان توصیه های کمیسیون سازمان بین‌المللی کار را در مذاکرات خود با دولت لهستان مورد استفاده قرار دادند. مایکل هانسن دبیر کل سازمان شد
1991میلادی- سازمان بین‌المللی کار استراتژی جدیدی در رابطه با مبارزه علیه کار کودکان تصویب کرد
1992 میلادی- کنفرانس بین‌المللی کار سیاست جدید مشارکت فعال را به تصویب رساند. اولین تیم مولتی انتظامی در بوداپست تشکیل شد
1998 میلادی- کنفرانس بین‌المللی کار، اعلامیه سازمان بین‌المللی کار در ارتباط با اصول اساسی و حقوق پایه‌ای در زمینه کار: آزادی های سندیکایی، الغای کار کودکان، حذف کار اجباری و تبعیض، را مورد تصویب قرار داد. مفاد آن در آدرس زیر قابل دسترس است(3)
1999 میلادی- خوان سوماویا شیلیایی به عنوان اولین دبیر کل از کشورهای در حال توسعه انتخاب شد. کنفرانس بین‌المللی کار یک کنوانسیون جدید در ارتباط با ممنوعیت و حذف فوری بدترین انواع کار کودکان تصویب کرد
2002 میلادی- کنوانسیون شماره 182 که خواهان ممنوعیت فوری بدترین انواع کار کودکان است به تصویب 100 کشور رسید. این سریع ترین تصویب در تاریخ سازمان بین‌المللی کار می‌باشد. به راه انداختن کمیسیون جهانی در ارتباط با ابعاد اجتماعی گلوبالیزاسیون
ساختار سازمان بین‌المللی کار (4)
برای پیشبرد اقدام‌های سازمان بین‌المللی کار، سه نهاد اساسی( کنفرانس جهانی کار، شورای اداری، دفتر بین‌المللی کار) به عنوان ارگانهای تشکیل دهنده این سازمان در نظر گرفته شده‌اند. در این سه نهاد، اصل بنیادی و وجه تمایز اصلی این سازمان با دیگر سازمان های بین‌المللی یعنی سه جانبه بودن(حضور توأمان نمایندگان دولت‌ها، کارفرمایان و کارگران) رعایت شده است
کنفرانس جهانی کار، هر ساله در ماه ژوئن در ژنو تشکیل می‌شود. هیأت‌های شرکت کننده شامل دو نماینده دولت، یک نماینده کارفرمایان و یک نماینده‌ی از سوی کارگران می‌باشند. این هیأت‌ها را تعدادی مشاوران فنی و حقوقدان همراهی می‌کنند. هیئت های کارگری و کارفرمایی با توافق اکثریت نمایندگان تشکل‌های ملی کارفرمایی و کارگری انتخاب می‌شوند. هر یک از هیئت ها دارای حقوق مساوی می‌باشند و به طور آزادانه می‌توانند آرای خود را بیان کرده و به طور دلخواه رأی دهند. بسیاری از نمایندگان دولتی را اعضای کابینه و کسانی که در ارتباط با امور کارگری در کشور خود مسئولیت دارند، تشکیل می‌دهند. رؤسای دولت و نخست وزیران نیز از جمله شرکت کنندگان در کنفرانس می‌باشند. سازمان‌های بین‌المللی، اعم از دولتی و غیره به عنوان ناظر در کنفرانس شرکت می‌کنند
نقش اصلی ایجاد مقررات بین‌المللی مربوط به کار به عهده این کنفرانس که از آن به عنوان پارلمان کار نیز یاد می‌شود، است. تصویب بودجه سازمان بین‌المللی کار و انتخاب شورای اداری نیز از جمله وظایف این کنفرانس است
شورای اداری، ارگان اجرایی سازمان بین المللی کار بوده و نقش دبیرخانه آن را عهده دار است. این شورا سه بار در سال در ماه‌های مارس، ژوئن و نوامبر تشکیل جلسه می‌دهد. تنظیم سیاست سازمان، برنامه و بودجه آن به عهده‌ی این شورا است که برای تصویب به کنفرانس جهانی کار ارائه میکند. انتخاب مدیر کل نیز از جمله وظایف این ارگان است. اعضای آن را 28 نماینده معرفی شده از دولت‌ها، 14 نماینده کارفرمایان و 14 نماینده کارگران و همچنین 66 معاون عضو آن را 28 نماینده معرفی شده از سوی دولت‌ها، 19 نماینده کارفرمایان و 19 نماینده کارگران تشکیل می‌دهند. 10 کشور مهم صنعتی ( ایالات متحده آمریکا، بریتانیای کبیر، فدراسیون روسیه، آلمان، ژاپن، فرانسه، ایتالیا، چین، برزیل و هند) اعضای دائمی آن را تشکیل می‌دهند در حالی که نمایندگان سایر دولت‌ها هر دو سال یک بار بر مبنای توزیع جغرافیایی انتخاب می‌شوند
شورای اداری دارای 6 کمیته آزادی انجمن ها، کمیته مسائل قانونی و استانداردهای بین المللی کار، کمیته برنامه، مالی و اجرایی، کمیته اشتغال و سیاست های اجتماعی، کمیته جلسات تکنیکی و مسائل مربوطه، و کمیته همکاری‌های تکنیکی است. هر یک از کمیته های مزبور می‌توانند از یک یا چند زیر کمیته تشکیل شوند. مهم‌ترین این کمیته ها عبارتند 1ز کمیته آزادی انجمن ها، این کمیته پیش از شروع کنفرانس جهانی کار و در خلال جلسات شورای اداری نشست‌هاس خصوصی برگزار کرده و مسئولیت رسیدگی به شکایات ارائه شده به شورای اداری در ارتباط با نقض آزادی انجمن ها را به عهده دارد. ریاست این کمیته از میان افراد صاحب صلاحیت خارج از شورای اداری انتخاب می‌شود
Committee on Legal Issues and International Labour Standards (LILS),
کمیته مسائل قانونی و استانداردهای بین‌المللی کار، این کمتیه به طور معمول در اجلاس‌‌های بهار و پاییز تشکیل جلسه داده و مأموریت آن از جمله بررسی موضوعات در ارتباط با استانداردهای تعیین شده سازمان جهانی کار و همچنین اقدامات مربوط به حمایت از حقوق بشر، به ویژه حذف هر گونه تبعیض نژادی و جنسی می‌باشد
-دفتر بین‌المللی کار، دبیرخانه دائمی سازمان را تشکیل داده و به عنوان ستاد مرکزی آن عمل میکند. محل این دفتر در شهر ژنو و نزدیک مقر سازمان ملل می‌باشد. نزدیک به 1900 کارمند از 110 کشور دنیا در دفتر مرکزی و همچنین 40 نقطه دیگر از جهان مشغول کارند. به علاوه حدود 600 کارشناس در مناطق مختلف دنیا تحت برنامه همکاری‌های فنی به همکاری با این دفتر مشغولند
.این دفتر همچنین دارای یک مرکز اسناد و تحقیق و یک چاپخانه است و مطالعات تخصصی وسیعی را در گزارشات و فصلنامه های خود انتشار می‌دهد
در آدرس زیر چارت سازمانی این ارگان قابل دسترسی است(5)
178 کشور در حال حاضر عضو این سازمان بین‌المللی می‌باشند
فعالیت های سازمان بین‌المللی کار در تهران، پس از انقلاب 1979 متوقف شد اما تعطیلی آن هیچگاه از سوی این سازمان به طور رسمی اعلام نشد. ظاهراً فعالیت‌هایی جهت بازگشایی این دفتر در دست اقدام است
در طول 86 سالی که از تشکیل سازمان بین‌المللی کار می‌گذرد 185 کنوانسیون (6) و 195 توصیه نامه (7)با نظارت و توافق سه جانبه (نمایندگان دولت‌ها،کارفرمایان و کارگران) به تصویب این سازمان رسیده است. کنوانسیون نیاز به امضای دولت‌ها دارند. در این میان تنها 12 کنوانسیون به تصویب دولت های مختلف ایران رسیده است. مطابق مقررات سازمان بین‌المللی کار علیه دولت‌ها به خاطر عدم رعایت مفاد این کنوانسیون ها از طریق اتحادیه‌های عضو و یا کنفدراسیون های بین‌المللی کارگری مانند کنفدراسیون جهانی کار و کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری آزاد شکایت کرد
در سال 1926، یک ابتکار مهم در سازمان بین‌المللی کار صورت گرفت. در این سال کنفرانس جهانی کار نهادی را برای رسیدگی به اجرای صحیح استانداردهای بین‌المللی ایجاد کرد. این نهاد که تشکیل یافته از کارشناسان و حقوقدانان مستقل است، گزارش‌های ارائه شده توسط دولت‌ها را بررسی و براساس آن گزارش سالانه کنفرانس بین‌المللی کار را تدوین می‌کنند. این گزارش هر ساله در کتاب سبز رنگی منتشر و به کنفرانس بین‌المللی کار ارائه می‌شود
در بخش بعدی با کنوانسیون هایی که از سوی دولت های ایران تصویب شده‌اند، آشنا می‌شویم
نگاهی به کنفرانس بین‌المللی کار
